Naczyniaki starcze to powszechnie występujące zmiany, znane także jako punkty rubinowe lub plamy De Morgana (od nazwiska XIX-wiecznego brytyjskiego chirurga, który jako pierwszy opisał te zmiany). Niemal u każdego dorosłego człowieka spotyka się kilka naczyniaków starczych a u wielu są ich setki. Zmiany te nie są wcale związane ze starzeniem. W niektórych przypadkach skłonność do występowania naczyniaków starczych jest rodzinna. Do nagłego wysiewu zmian może dochodzić także w ciąży lub w przypadku występowania nowotworu produkującego prolaktynę. Klinicznie naczyniaki mają wygląd kopulastych, czerwono zabarwionych wykwitów średnicy od jednego do kilku milimetrów. Zwykle zaczynają się pojawiać około 30.-40. roku życia, najczęściej lokalizują się na tułowiu. Mikroskopowo naczyniaki starcze zbudowane są z rozrastających się kapilar. Mogą powstawać zarówno w procesie powstawania naczyń włosowatych z już istniejących (angiogeneza) lub w przebiegu powstawania nowych naczyń krwionośnych, zwykle podczas rozwoju embrionalnego i płodowego (waskulogeneza). Uszkodzenie zmiany może wywołać krwawienie, co może być wskazaniem do jej usunięcia. Najczęściej jednak zabieg usuwania zmian wykonywany jest ze względów estetycznych. Metody leczenia to kriochirurgia, laser destrukcyjny, ewentualnie usunięcie chirurgiczne.
28 czerwca, 2019