Liszaj pasmowaty to rzadkie schorzenie dermatologiczne, które najczęściej dotyka osób w młodym wieku (dzieci i młodzież). Częściej chorują kobiety niż mężczyźni.
W obrazie klinicznym choroby stwierdza się początkowo obecność drobnych rumieniowych grudek bez siateczki Wickhama bądź centralnego wgłębienia, które układają się obok siebie tworząc pasma – szerokości od 2 do 20 mm. Z czasem zmiany stopniowo się rozszerzają, nierzadko zajmując kończynę na całej długości, jednak zwykle odcinki ze zmianami skórnymi są krótkie. Mogą występować obszary przerwane, ze skóra wolną od zmian, łuszczycopodobne złuszczanie lub też dolegliwości świądowe.
U niektórych pacjentów współwystępują zmiany w obrębie paznokci tj. oddzielanie się płytki paznokciowej i rozszczepienie płytki paznokciowej. Liszaj pasmowaty wykazuje tendencję do samoograniczania i zwykle ustępuje w ciągu miesięcy lub –rzadziej- lat.
W celu postawienia pewnego rozpoznania należy pobrać wycinek ze zmienionej chorobowo skóry do badania histopatologicznego. Kluczowa cechą przemawiającą za rozpoznaniem liszaja pasmowatego jest stwierdzenie obecności rozsianych komórek dyskeratotycznych w górnych warstwach naskórka.
W terapii schorzenia znajdują zastosowanie m.in. miejscowe preparaty glikokortykosteroidowe lub inhibitory kalcyneuryny.