Kłykciny kończyste (condylomata acuminata) należą do najczęściej diagnozowanych chorób przenoszonych drogą kontaktów płciowych. Rocznie na świecie odnotowuje się blisko 30 milionów nowych zachorowań. Wśród osób aktywnych seksualnie w wieku 15-49 lat schorzenie dotyczy około 2% populacji. Podstawowe czynniki ryzyka zachorowania to młody wiek (najczęściej pomiędzy 17-33 rokiem życia), wczesne rozpoczęcie aktywności seksualnej oraz duża liczba partnerów seksualnych.
Kłykciny kończyste to choroba wirusowa, wywołana przez wirusa brodawczaka ludzkiego (human papilloma virus – HPV). Dotychczas zidentyfikowano ponad 100 genotypów HPV, z czego blisko 30 jest przenoszonych drogą kontaktów płciowych. Najczęściej chorobę wywołuje HPV 6 i 11, rzadziej HPV 42, 44, 51, 55, 69 i 70.
Chorobę można nabyć przez każdy rodzaj kontaktu seksualnego – stosunek waginalny, oralny i analny. Zmiany chorobowe pojawiają się po upływie 3 tygodni do 8 miesięcy po kontakcie z wirusem. Na ogół pierwszą zmianą zauważaną przez chorych stanowi mała, czerwona grudka, niekiedy może ona przybierać białawe zabarwienie. W krótkim czasie w jej otoczeniu mogą pojawić się nowe wykwity, które łączą się tworząc typowe zmiany o wyglądzie kalafiorowatym. W obrębie zmian chorobowych mogą pojawiać się nadżerki, sączenie oraz przykry zapach. Szczególnie korzystne warunki do rozwoju brodawek płciowych stanowi ciepłe i wilgotne środowisko, stąd typowa lokalizacja zmian u kobiet to: wargi sromowe mniejsze, ujście pochwy, rzadziej pochwa, a w przypadku mężczyzn: rowek zażołędny, żołądź, ujście cewki moczowej. U obu płci zmiany chorobowe mogą lokalizować się w okolicy okołoodbytniczej, rzadziej w innych miejscach wilgotnych jak fałdy podpiersiowe, doły pachowe czy w okolicy pępka.
W profilaktyce zakażeń HPV zaleca się stosowanie prezerwatyw – zmniejszają one ryzyko infekcji o około 75%. W ostatnich latach pojawiły się także szczepionki.
W terapii kłykcin kończystych stosuje się preparaty miejscowe oraz krioterapię, czyli zamrażanie ciekłym azotem lub podtlenkiem azotu. W przypadku dużych zmian nierzadko zalecany jest zabieg chirurgiczny.