Ziarniniak grzybiasty (mycosis fungoides) to najczęściej występujący chłoniak skóry wywodzący się z limfocytów T. W jego przebiegu można wyszczególnić charakterystyczne stadia:
Okres wstępny: cechujący się występowaniem zmian rumieniowych, rumieniowo-złuszczających, w obrazie klinicznym przypominających zmiany wypryskowate, łuszczycowe. Cechą charakterystyczną jest towarzyszący silny świąd skóry.
Okres naciekowy: w którego przebiegu świąd się nasila a w obrębie uprzednich zmian tworzą się zmiany naciekowe, które często mają układ festonowaty i szerzą się obwodowo.
Okres guzowaty: powstają zmiany guzowate, niekiedy uszypułowane, które wykazują skłonność do rozpadu i tworzenia owrzodzeń. Często na tym etapie dochodzi do zajęcia przewodu pokarmowego, wątroby, śledziony czy też płuc.
Szczególną postacią schorzenia, cechującą się szczególnie dużą złośliwością, jest postać odwrócona – w której guzy powstają w obrębie skóry uprzednio niezmienionej. Z kolei w postaci erytrodermicznej zmiany skórne mają od początku charakter uogólniony rumieniowo-złuszczająco-guzowaty.
Stan ogólny pacjentów we wczesnych stadiach jest dobry. Okres wstępny schorzenia może trwać latami.
W rozpoznaniu różnicowym należy uwzględnić szereg schorzeń.
W okresie wstępnym należy uwzględnić: wyprysk, łuszczycę, przyłuszczycę plackowatą, z kolei w okresie naciekowym i guzowatym: inne chłoniaki.
Leczenie ziarniniaka grzybiastego jest bardzo zróżnicowane i bezpośrednio uzależnione od okresu choroby.