Lista drobnoustrojów mogących wywołać stan zapalny mieszków włosowych jest bardzo długa, znajdują się na niej bakterie, grzyby i wirusy. Ponadto można wyróżnić można szereg nieinfekcyjnych przyczyn tego schorzenia, spośród których wymienić należy: nadmierną potliwość, macerację, ocieranie przez ubrania, zwłaszcza u osób z nadwagą, stosowanie niektórych leków, opatrunków okluzyjnych oraz kosmetyków a także współwystępujące zakażenie HIV czy cukrzycę. W typowych przypadkach zmiany chorobowe lokalizują się w obrębie owłosionej skóry głowy, twarzy, szyi oraz na pośladkach. Schorzenie nigdy nie dotyczy skóry dłoni i podeszew, gdyż w tych okolicach nie występują mieszki włosowe.
W praktyce najczęściej spotykane jest powierzchowne zapalenie mieszków włosowych. Choroba częściej występuje w wilgotnym klimacie lub w miesiącach letnich. Czynnikiem sprawczym są bakterie – gronkowiec złocisty. W przypadku osób dorosłych częściej chorują mężczyźni a typowa lokalizacja zmian to twarz, szyja i pachy. U dzieci często zajęta jest owłosiona skóra głowy. W obrazie klinicznym stwierdza się obecność żółtych, drobnych krost przymieszkowych kształtu kopulastego, o dobrze napiętej pokrywie, otoczonych zwykle czerwoną obwódką. Przebieg schorzenia jest zwykle samoograniczający. Świąd i bolesność występują rzadko. W przypadku większości chorych wystarczające jest leczenie miejscowe. W przypadkach gdy zmiany są bardzo rozległe lub oporne na leczenie należy rozważyć leczenie doustne.