Częstość występowania leukocytoklastycznego zapalenia naczyń szacuje się na 20:100 000 na rok. Schorzenie może wystąpić w każdym wieku, jednakowo często dotyczy kobiet i mężczyzn.
Istotą choroby jest odkładanie się kompleksów immunologicznych w ścianach naczyń włosowatych i żyłek. Proces ten przebiega zgodnie z III typem reakcji immunologicznej według Gella i Coombsa. Wśród czynników wyzwalających ostrą chorobę wymienia się: zakażenia (np. wirus cytomegalii, HIV, zapalenie wątroby typu A, B, C, wirus grypy, paciorkowce) i leki (np. doustne leki antykoncepcyjne, aspiryna, sulfonamidy, szczepienia, tiazydy, beta blokery), natomiast postać nawrotowa może być związana z nowotworami (np. przewlekła białaczka limfocytowa, ziarnica złośliwa, szpiczak mnogi, ziarniniak grzybiasty) lub różnorodnymi chorobami układowymi (np. reumatoidalne zapalenie stawów, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, toczeń rumieniowaty układowy, HIV/AIDS).
Obraz kliniczny schorzenia może być bardzo różnorodny i może szybko się zmieniać. Zmiany skórne są na ogół symetryczne i w największej ilości występują na kończynach dolnych. Zwykle towarzyszy im obrzęk i bolesność. Wysiłek fizyczny może nasilać wysiew wykwitów.
Wyróżniamy następujące obrazy kliniczne schorzenia: postać krwotoczną, krwotoczno-martwiczą, grudkowo-martwiczą, wielopostaciowo-guzkową, obrączkowatą, krostkową, o charakterze pokrzywki.
U części pacjentów mogą współwystępować zmiany zapalne dotyczące naczyń narządów wewnętrznych. Do najczęściej spotykanych dolegliwości należą: dolegliwości bólowe stawów (40%), krwiomocz (30%), krwawienia z przewodu pokarmowego (30%), krwotok płucny (20%), choroby ośrodkowego układu nerwowego (10%).
W diagnostyce schorzenia należy wykonać badania laboratoryjne (układ krzepnięcia, płytki krwi) oraz badania immunopatologiczne i histopatologiczne.