Rumień zakaźny (erythema infectiosum) to choroba wywołana przez parwowirus B19. Schorzenie występuje najczęściej w okresie wiosennym, w postaci małych epidemii. Zakażenie szerzy się drogą kropelkową. Rzadziej do zakażenia może dochodzić poprzez transfuzję. Pacjent jest zakaźny jeszcze przed pojawieniem się zmian skórnych. Większość zakażeń przebiega bezobjawowo, typowe zmiany skórne są obserwowane jedynie u 20% pacjentów.
Okres wylęgania schorzenia wynosi 4-14 dni. Po tym czasie nagle na policzkach może pojawić się girlandowaty rumień, wykazujący tendencję do zlewania się i przypominający ślady po uderzeniu w policzek. Te zmiany mogą utrzymywać się bardzo krótko. W następnym etapie pojawiają się zmiany skórne przypominające koronki na ramionach. Po około tygodniu zmiany skórne ustępują samoistnie, bez złuszczania naskórka. Rzadko zmianom skórnym towarzyszy złe samopoczucie, gorączka czy też zmiany na błonach śluzowych. U młodzieży i osób dorosłych może współwystępować ostre zapalenie stawów naśladujące zapalenie reumatoidalne. Przewlekle zakażenie parwowirusem B19 prowadzi do trwałej niedokrwistości i stanowi czynnik ryzyka u osób z niedoborami odporności.
Szczególne niebezpieczeństwo stwarza infekcja kobiet ciężarnych w pierwszym trymestrze ciąży, u których wirus może powodować obrzęk płodowy i śmierć płodu. Jeżeli ciężarna jest zakażona parwowirusem B19 prawdopodobieństwo zakażenia płodu wynosi 30%. W krajach uprzemysłowionych parwowirus B19 stanowi jedną z najczęstszych przyczyn obumarcia płodu.