Znamię Suttona czyli znamię typu halo to znamię barwnikowe, wokół którego pojawiła się odbarwiona obwódka. Znamię to występuje najczęściej u dzieci i młodzieży. Czasem obserwuje się tendencję do rodzinnego występowania.
Najczęściej znamię Suttona lokalizuje się na tułowiu, rzadziej na skórze głowy owłosionej lub na kończynach.
W obrazie klinicznym stwierdza się znamię centralne, wielkości 3-6 mm, cechujące się regularnym, wyraźnym brzegiem i równomiernym jasno lub ciemnobrązowym zabarwieniem. Czasami znamię może być barwy różowej lub w kolorze skóry zdrowej. Pas odbarwionej skóry ma średnicę 0,5-1 cm i stopniowo się poszerza. Znamię natomiast może się zmniejszać, a czasami nawet może całkowicie zanikać.
Przyczyna powstawania znamienia Suttona nie jest do końca poznana. Wokół znamienia dochodzi do nagromadzenia limfocytów co prowadzi do niszczenia melanocytów znajdujących się w przylegającym naskórku, czego efektem jest powstanie odbarwionego obszaru. Pozostała odbarwiona plama może utrzymywać się trwale lub powrócić do barwy skóry prawidłowej. U około 30% osób pojawienie się znamienia Suttona jest zapowiedzią bielactwa. U 20% znamię to może być powiązane ze znamieniem atypowym lub czerniakiem złośliwym.
Postępowanie w przypadku znamienia Suttona jest uzależnione od obrazu klinicznego i wywiadu chorobowego. Bardzo istotny jest wywiad rodzinny odnośnie występowania bielactwa i czerniaka złośliwego.
U większości osób znamię Suttona to zmiana łagodna, nie wymagająca leczenia a jedynie obserwacji. W przypadku wątpliwości wskazane jest usunięcie zmiany i badanie histopatologiczne.