Ziarniniak pachwinowy (granuloma inguinale) to schorzenie które występuje najczęściej w Nowej Gwinei, Indiach, na Karaibach i w innych regionach subtropikalnych. W Europie zdarza się rzadko i szczególnie dotyczy osób powracających z wyżej wymienionych obszarów. Schorzenie znacznie częściej dotyczy mężczyzn i wywołane jest przez Calymmatobacterium granulomatis. Jest to mały, słabo scharakteryzowany drobnoustrój Gram ujemny, który rozwija się wewnątrzkomórkowo w makrofagach. Sposób jego przenoszenia nie został dostatecznie poznany. Wśród osób dorosłych do zakażenia dochodzi na skutek kontaktów płciowych, przy czy aby doszło do zakażenia konieczne są długotrwałe i częste kontakty seksualne. Dzieci natomiast zostają zainfekowane przez rodziców w trakcie codziennych kontaktów.
Okres inkubacji schorzenia wynosi od 1 do 10 tygodni. Pierwszą zmianę stanowią grudki, z których powstają nadżerki, które z kolei zlewają się tworząc owrzodzenia barwy przypominającej czerwone mięso wołowe.
U mężczyzn zmiany najczęściej lokalizują się w obrębie napletka i żołędzi, u kobiet natomiast w obrębie warg sromowych. Około 80% pacjentów ma zmiany jedynie w obrębie narządów płciowych, u pozostałych 20% zmiany chorobowe mogą dotyczyć także odbytu oraz okolicy pachwinowej.
Przy dotyku zmiany łatwo krwawią i sa bolesne. Zajęcie węzłów chłonnych zdarza się rzadko. Często natomiast tworzą się podskórne ziarniniaki w okolicy pachwinowej, zwane „pseudobubo”. Często współwystępuje obrzęk limfatyczny. U części pacjentów zdarza się gorączka, utrata masy ciała, zajęcie kości, stawów czy wątroby.
Schorzenie nieleczone postępuje i stopniowo niszczy zajęte tkanki.
W terapii schorzenia stosuje się antybiotyki.