Różyca to choroba bakteryjna, określana też mianem świńskiej róży, choroby handlarzy ryb, krabowym zapaleniem skóry czy też foczym palcem.
Schorzenie wywołane jest Gram-dodatnią pałeczkę – Erysipelothrix rhusiopathiae (włoskowiec różycy) i występuje niemal wyłącznie u osób, które miały bezpośredni kontakt z materiałami pochodzenia zwierzęcego. Ponadto różyca może być także przenoszona przez zanieczyszczoną żywność. Bakteria ta jest odporna na czynniki środowiskowe, w tym też na wysuszenie i gnicie. Schorzenie występuje głównie w okresie letnim, ponieważ wysoka temperatura sprzyja rozwojowi bakterii.
Bakteria nie ma zdolności do penetrowania zdrowej, nie uszkodzonej skóry- z tego względu różyca dotyczy głównie osób pracujących w zawodach z wysokim wskaźnikiem skaleczeń i zadrapań w obrębie skóry rąk, co niewątpliwe sprzyja infekcji.
Okres wylęgania schorzenia wynosi 3-7 dni. Po tym okresie pojawiają się bolesne ogniska rumieniowo-obrzękowe, które stopniowo poszerzają się. Zmiany są ostro odgraniczone od skóry zdrowej, w części centralnej może być przejaśnienie. Najczęściej lokalizują się na I i II palcu dłoni. Przylegające stawy mogą być bolesne i obrzęknięte. Wyjątkowo rzadko może wystąpić jelitowa postać choroby, która objawia się parodniowa biegunką. W rzadkich przypadkach schorzenie może prowadzić do posocznicy a następnie do zagrażającego życiu zapalenia wsierdzia. Choroba nie pozostawia trwałej odporności. Zwykle ustępuje w ciągu kilku tygodni.
W różnicowaniu należy uwzględnić różę i rumień wędrujący.